Inductieverhitting is een vrij nieuw proces en de toepassing ervan is vooral te danken aan de unieke eigenschappen.

Wanneer een snel veranderende stroom door een metalen werkstuk vloeit, ontstaat er een skin-effect, waardoor de stroom zich concentreert op het oppervlak van het werkstuk, waardoor een zeer selectieve warmtebron op het metalen oppervlak ontstaat.Faraday ontdekte dit voordeel van het huideffect en ontdekte het opmerkelijke fenomeen van elektromagnetische inductie.Hij was ook de grondlegger van inductieverwarming.Inductieverwarming vereist geen externe warmtebron, maar gebruikt het verwarmde werkstuk zelf als warmtebron, en deze methode vereist niet dat het werkstuk in contact staat met de energiebron, namelijk de inductiespoel.Andere kenmerken zijn onder meer de mogelijkheid om verschillende verwarmingsdieptes te selecteren op basis van frequentie, nauwkeurige lokale verwarming op basis van het ontwerp van de spoelkoppeling, en een hoge vermogensintensiteit of hoge vermogensdichtheid.

 

Het warmtebehandelingsproces dat geschikt is voor inductieverwarming moet optimaal profiteren van deze kenmerken en een compleet apparaat ontwerpen door de onderstaande stappen te volgen.

 

Allereerst moeten de procesvereisten consistent zijn met de basiskenmerken van inductieverhitting.In dit hoofdstuk worden de elektromagnetische effecten in het werkstuk, de verdeling van de resulterende stroom en het opgenomen vermogen beschreven.Afhankelijk van het verwarmingseffect en het temperatuureffect dat wordt gegenereerd door de geïnduceerde stroom, evenals de temperatuurverdeling bij verschillende frequenties, kunnen verschillende metaal- en werkstukvormen, gebruikers en ontwerpers besluiten om weg te gooien op basis van de vereisten van technische omstandigheden.

 

Ten tweede moet de specifieke vorm van inductieverwarming worden bepaald op basis van de vraag of deze voldoet aan de eisen van de technische omstandigheden, en moet ook de toepassings- en ontwikkelingssituatie en de belangrijkste toepassingstrend van inductieverwarming breed worden begrepen.

 

Ten derde kunnen, nadat de geschiktheid en het beste gebruik van inductieverwarming is bepaald, het sensor- en voedingssysteem worden ontworpen.

Veel problemen bij inductieverwarming lijken sterk op bepaalde perceptuele basiskennis in de techniek, en zijn over het algemeen afgeleid van praktische ervaring.Er kan ook worden gezegd dat het onmogelijk is om een ​​inductieverhitter of -systeem te ontwerpen zonder een correct begrip van de sensorvorm, de voedingsfrequentie en de thermische prestaties van het verwarmde metaal.

 

Het effect van inductieverhitting, onder invloed van onzichtbare magnetische velden, is hetzelfde als vlamdoving.

De hogere frequentie die wordt gegenereerd door de hoogfrequente generator (meer dan 200.000 Hz) kan bijvoorbeeld in het algemeen een gewelddadige, snelle en plaatselijke warmtebron produceren, die gelijkwaardig is aan de rol van een kleine en geconcentreerde gasvlam op hoge temperatuur.Integendeel, het verwarmingseffect van de middenfrequentie (1000 Hz en 10.000 Hz) is meer verspreid en langzaam, en de warmte dringt dieper door, vergelijkbaar met de relatief grote en open gasvlam.